Rustig tref ik mijn laatste voorbereidingen. Borussia Dortmund- Bayen München is een heuse kraker in Duitsland, niet voor niets ‘Der Klasiker’ genoemd. Vanavond in de Bundesliga treffen beide grootmachten elkaar. Aftrap half zeven in het imposante Signal Induna Park in Dortmund.
Daarnaast volg ik vanavond Hakim Zyech bij Chelsea. Vanuit de studio ben ik overal bij. Het is twee minuten voor half ’s middags op de sportredactie van de NOS.
Dan gebeurt het.
“Volgens persbureau AP en andere grote Amerikaanse media heeft Joe Biden de Amerikaanse presidentsverkiezingen gewonnen.”
Als bij toverslag komt de redactie tot leven. Er heerste al een actieve sfeer, maar dit is anders. Schermen worden direct afgestemd op de diverse buitenlandse kanalen. CNN, CBS, FOX, NBC, ABC, de logo’s flitsen door mijn beeld. Uiteraard worden ook een keur aan livesportwedstrijden nauwkeurig gevolgd door de betreffende redacteuren en verslaggevers, maar mijn ogen worden getrokken naar de grote schermenwand linksachter mij.
Binnen ‘no time’ verschijnen er voor de verschillende televisiecamera’s haastig omgeklede verslaggevers en stromen de beelden van feestende Amerikaanse democraten de redactievloer binnen. Dit is wereldnieuws.
Ondertussen komen mensen in beweging en klinken er telefoons. De sportuitzending wordt per direct omgegooid. ‘Langs de Lijn’ wordt ‘Amerika heeft gekozen’. Draaiboeken gaan de versnipperaar in, oorspronkelijke plannen van tafel geveegd.
Binnen enkele minuten wordt een hele nieuwe uitzending opgetuigd. Dit is de NOS op z’n mooist. Iedereen komt in actie. Want het nieuws wacht op niemand. En zeven uur live op zender, betekent ook echt zeven uur live op zender. Geen seconde later. Vaste presentator Tom van ’t Hek wordt vergezeld door klasbak Lara Rense, die vanuit haar woonplaats met gezwinde spoed onderweg is richting de redactie. De klok tikt door.
Als ik om zeven uur klaar zit in de studio, bekruipt me en speciaal gevoel. Er wordt vandaag geschiedenis geschreven. En ik mag een bijdrage leveren, hoe minuscuul dan ook, aan een historische radio-uitzending. Het worden voor mij onvergetelijke uren.
Tussen alle sfeerimpressies, discussies, interviews en nieuwsupdates uit Amerika vertel ik kort over de ontwikkelingen in Dortmund. Tussen het Amerikaanse verkiezingsnieuws neem ik de luisteraars even mee naar de schoonheid van de acties van Robert Lewandowski, momenteel de beste spits van de wereld. Of de imposante sprints van het Noorse toptalent Erling Braut Haaland.
Zyech danst inmiddels over het veld in Londen. Tegen Sheffield United doet ‘The Wizzard of AMS’ hetzelfde wat hij in Nederland al jaren doet: toveren tussen de lijnen.
En terwijl Zyech man van de wedstrijd wordt, Dortmund en Bayern de mooiste wedstrijd van dit seizoen op de mat leggen en Tom en Lara excelleren op de radio, wordt ik regelmatig betoverd door een heel apart gevoel. Het nieuws vanuit The States ademt vooral één ding uit: hoop.
Als ik de volgende dag over de Afsluitdijk richting Friesland rijdt voor Heerenveen- AZ, weet ik het ineens. Het zonlicht weerkaatst prachtig op het spiegelgladde water van het IJsselmeer.
De laatste maanden zijn voor niemand makkelijk geweest. Kijkend over het glinsterende water, met de uitzending nog in mijn hoofd, voel ik iets wat ik lang niet écht gevoeld heb:
Het komt allemaal goed.